Ik ben Tom Kraaijeveld

Van jongs af aan heb ik altijd al anders tegen de wereld aan gekeken dan de meeste mensen om me heen. Ik voelde me vaak alleen en onbegrepen. Ik snapte niet waarom iedereen om me heen tegen zichzelf aan het liegen was. Niemand die ik zag was zichzelf. Iedereen had allerlei muren om zich heen en droeg maskers om zichzelf te verbergen. Als klein kind voelde ik al dat ik hier iets mee mocht doen, wat dat was wist ik toen nog niet.

Door mijn leven heen heb ik zelf gezien dat het in deze wereld vaak een soort van fijn kan zijn om al deze maskers en muren om je heen te hebben, zodat je niet jezelf hoeft te zijn. Ik zelf heb heel veel moeite gehad met vertrouwen, juist omdat ik iedereen om me heen zag liegen tegen zichzelf. Hoe kan je dan echt iemand vertrouwen? Dit was lastig. Ik vond ik het vertrouwen uiteindelijk in mezelf en in het leven door mijn eigen muren af te bouwen en mijn maskers af te doen. Dit is een behoorlijk proces geweest en zelfs nu ik hier al meer dan 10 jaar bewust mee bezig ben, loop ik af en toe nog flink met mijn neus tegen een oud patroon aan. Ik heb echter geleerd dat dit niet erg is en dat het vooral vraagt om mezelf lief te hebben zoals ik ben, om alles te accepteren zoals het is, zodat er vrijheid ontstaat om te bewegen.

De eerste jaren dat ik een praktijk had heb ik een hoop geleerd over mezelf, over wat ik graag wil doen en wat niet. Ik heb geleerd over mijn grenzen en de grenzen van anderen. Ik heb geleerd dat ik niemand hoef te healen, omdat die persoon met wie ik werk al helemaal heel is. Hij of zij ziet het alleen zelf nog niet. Door de liefde die ik in me heb te delen met anderen ben ik een spiegel voor hun eigen liefde. Ik ervaar het leven als een enorme ontdekkingstocht. Ik kijk vaak nogal scheef tegen dingen aan, maar dit geeft me de mogelijkheid om mogelijkheden te zien. Er is namelijk geen goede of foute manier om iets te doen, je kan het alleen maar doen zoals je het zelf doet. En in de manier waarop ik nu werk ben ik mezelf.

Ik werk heel graag met kristallen en kan hier een hele hoop mee. Kristallen vind ik al vanaf dat ik een jaar of 10 was erg mooi. Vanaf mijn 21ste heb ik echter ook geleerd wat de energieën van kristallen kunnen doen met je. Deze energieën zijn heerlijke spiegels en ze brengen alles om zich heen naar een hun eigen trilling. Een trilling zonder zorgen, die voor iedere kristal uniek is. Ik heb enorm veel van kristallen geleerd en daarom gaan ze overal waar ik ga met me mee en zijn ze een groot deel van wat ik doe.